2016/10/21

BELEAK ZOZOARI IPURBELTZ

Ez hartu traumarik! Ez larritu! Egiten duenak hanka sartu ahal du; egiten ez duenak, berriz, inoiz ez, baina ez dauka kritikatzeko eskubiderik. Herri madarikatu honetan ematen du mundu guztia zain duzula ea zuk hanka noiz sartuko. Ez da ahalegina baloratzen, ez da esfortzua goraipatzen, bakarrik hutsak hartzen dira kontuan. Barruko zer edo zer pozten zaigu ondokoak kale egiten duenean. Txarrak gara, benetan!

Baina, egia da laster ala berandu guztiok okertu egiten garela, guztiok ahaztu nahi dugun egun hura izan dugula. Zuetako guztiok ere bai, jakina! Nik, adibidez, asko izan ditut, batez ere, gazteagoa izan nintzenean. Orain, beharbada urteek ematen diguten eskarmentu horri esker, gutxiagotan; baina sartzen dudanetan, ene Jainkoa!

Oraindik gogoan dut ikasle batek egindakoa. Azken egunetan ez zen klasetik agertzen eta, beraz kezkatuta, deitu egin nion. Berak telefonoa hartu eta ez etortzearen arrazoiez galdetu nionean eskuineko panpina apurtu zitzaiola eta ezin zuela idatzi erantzun zidan lasai asko.Ene Jainkoa!

Zer uste duzu horretaz? Gogoratzen duzue hanka sartu zenuten egun hura? Zer gertatu zen?

15 iruzkin:

Anonimoa erabiltzaileak esan du...

Kaixo lagunok!

Aste honetako gairi buruz, esango dut ez dudala gogoratzen azken hanka sartu nintzenean. Ez naiz kontziente. Baina segur aski ea egunero hanka sartzen dut. Segur aski horrela naizelako.

Apur bat axolagabea. Nire nortasuna horrela da eta normalean bizitzatik iragazkirik gabe noa. Esaten denez, nahi dudana, esaten dut. Behintzat askotan. Eta orain harro nago honetatik.

Beste modutik ezin naiz izan. Gazteagoa nintzenean hainbeste gauzak ez esaten saiatu nintzen baina ezin nuen eta gaixorik ipini nintzen. Aspaldiko gazteagoa nintzenean, akatsak ezin nituen burutik kendu, baina irakurketa ikasi nuen. Zelako mina! Hainbat urte! Badakizue apaizeko ikastetxea…

Denok horrela izango bagina, hobeto biziko ginateke, benetan.

Lotsa gorria sentimendu gehiago bat da, eta normala da edukitzea. Ikasi ahal dugu erabiltzen eta berarekin bizitzen. Galdetuko duzue nola, ezta?. Adibidez erantzuna ahal da gauzak erlatibizatzen.

Argi daukat, inportanteena ez da ez hanka sartzea, garrantzi gutxiago ematea baizik. Gizakiak gara. Neure buruari barkatzen ikasi nuen eta nire bizitza hobea da.
Zenbat eta zaharragoa gara, akats gutxiago egiten dugula ematen du, baina ez da horrela. Uste dut, zenbat eta zaharragoak garela, garrantzi gutxiago akatsei eta gauzei ematen dizkiegu.

Sentitzen dut historio dibertigarria ez kontatzea, baina honi buruz hitz egin nahiko nuke.
Agian datorren egunean zerbait dibertigarriago kontatzeko daukat. Horrela espero dut.

Bueno lagunok. Datorren astea arte. Agur bero bat.

Anonimoa erabiltzaileak esan du...

Azken iritzia, U. B2 erena da. Barkatu eta eskerrik.

kurni74 erabiltzaileak esan du...

Kaixo denoi,

Ados nago honekin. Jendea, ez gehiena, txarra da. Beti kritikatzen bizilagunak egiten duten gauzei buruz eta heltzen denean garaia beraiek berdina egiten dute. Ez daukate begiak haiek egiten dutenerako.
Nire bizitzan zehar pila bat aldiz okertu egin naiz konturatu barik. Baita ere pila bat aldiz konturatu egin naiz oker egon naizela. Baina hori da bizitzaren edertasuna, okertzen zaren guztietan zuzentzea. Hala nola, jausten zaren guztietan altzatzea. Bertan dago indarra.
Oraintxe bertan ez zait gogora etortzen hanka sartu nuen egunen bat, baina badaude asko. Agian, nire buruak behin zuzenduta ezabatzen ditu. Arrazoia edukitzen du testua esanez gero eta zaharrago zarenean gero eta garrantzi txikiagoa ematen dela hanka sartzeei.

Ondo izan!

Balantza duen aldera erortzen da arbola.

Fidel B2

Anonimoa erabiltzaileak esan du...

Kaixo denoi!

Aste honetako gaiari buruz denbora luzez hitz egin ahalko nuke. Ezinezkoa da inor hanka ez hartzea gizakiak dagoelako.Ez da existitzen gizon perfekturik. Beste gauza bat esaten duena gezurrak esatean dago. Gainera beren akatsetatik ikastea gizakiaren edertasuna da. Beno,egindako akatsak kontuan hartzea eta berriro ez egitea garrantzitsua da.

Gai honetan pertsonaren nortasuna oso kontuan hartzen da. Adibide moduan bat kontatuko dizuet normalean oso despitatuta den pertsona akats gehiago egiten duela eta beraz arreta gehiago eduki behar duela. Normalean pertsona horiek besteek ahalegin gehiago egin behar izaten dute. Uff neu oso despistatuta nago eta hain despitatuta izatea amesgaiztoa da. Gauza guztiak bi aldiz errepasatu behar ditut akatsak ez egiteko. Baina beno neu ohituta nago. Azterkeetan beti nota gutxiago ateratzen dut nerbioagatik eta despisteagatik. Azterketa egin ondoren oso haserretuta ipintzen dut.

Ikusten duzuenez, gai honetan oso ondo ezagutzen dut eta egia esan, ahaztu nahiago dut gorrotatzen dut eta. Ulertzen duzue zergatik, ezta?

Espero dut datorren asteko gaia neuk gehiago gustatzea,

Laster arte

Helena B2 8-10 Idoia

Kompan erabiltzaileak esan du...

Kaixo denoi!

Sarrera hau esaten duena egia da. Txarrak gara gure bizitzako momentu askotan, baina galdera da, zergatik konportatzen gara horrela beste jendearekin nomalean? Nire ustez, bekaizkeria daukagulako bere bizitzengan. Ikusten ditugu jende pila bat itxurakeriak egiten bizitza ona izango balitz eta arrakasta haundia dauzkatela, baina beraiek bere bizitza dauzkate eta guk gurea. Esan nahi dudana, asko okertuko garela (eta nik lehena izango naiz okertzean) baina normala da.

Ezin ditugu bizitza osoan gauza guztiak ondo egitea, ikasketetan nota hoberenak ateratzea, banku kontuan milloiak edukitzea eta bizitza arrosako kolorezkoa edukitzea. Normalean erortzen garenean altzatzen gara eta saiatu behar gara erortzea probokatu duen gauza ez errepikatzea berriro.

Niri ikasketekin adibidez gertatu zitzaidan, erabaki txarrak hartu nituenean baina gauza horiek gaur egungo bidea egiten dute eta ezin gara damutu behar egin dugun bideaz!

Javi B2 8-10 Idoia

Anonimoa erabiltzaileak esan du...

Kaixo lagunak!!Hasteko,gure bizitzaren zehar,noizean behinka anka sartzen dugu.Nahiz eta ez nahi,batzuetan konturatu Gabe egiten ditugu gauzak eta gero damutu dezakegu.guk nahi ditugun bezala gauzak beti ez dira ondo ateratzen.eta horregatik kritika handia jaso dezakegu .Pozik egoteko ,kasorik Gabe egon behar dugu bestela munduaren menpe egongo ginateke.Nahiz eta gauzak ondo egin beti norbait egongo da ez zaiolako gustatuko zerbait.POZIK IZAN

Anonimoa erabiltzaileak esan du...

Kaixo denoi,
Arraroa da bere bizitzan zehar inoiz hanka sartu ez duen pertsona. Esan ohi den bezala:"ez gehiegi hitz egin, nahi ez bada huts egin".

Nire iritziz,pertsona berria ezagutzen duzunean kontua tratuan izan behar da. Bakoitzeko izateko eraren arabera, batera eragozten duena beste batera ez.

Bestalde, hanka sartzelik libratu nintzen eguna gogoratzen dut. Gabonetan batxiler koadrila geratzen gara eta lagun bat lodiago zegoen eta bere kilo gehiago sabalean biltzen ziren, beraz, ahurduntzat hartu zuen. Askok zorionak eman zizkioten eta soilik lodi zegoela erantzun zuen.
Horregatik, batzuetan oldarkorra ez izatea ona da. Baina, akatsetako ikasten dela ere argi dago. Horrela bizitza da!

Laster arte,
Fidel B2E6-8

Anonimoa erabiltzaileak esan du...

Kaixo jendea,

Zelako gai abstraktoa hanka sartzea. Inork ezin du libratu hanka sartzean, pizka bat edo hanka osoa sartzen du edozein aldiz.

Gure bizitzan txikitan edo handiagoak egun batzuetan guztiek hanka sartu dugu. Nik adibidez oraindik hanka sartzen dut. Gogoratzen dut atzo, tutoretza neukan euskaltegian eta mintzamena zen tutoretza. Zerbait etxean prestatu nuen gaiari buruz ba gero tutoretzan dena derberdina egin nuen.

Horregatik bizi kezkarik gabe eta ez pentsatu asko zera bai edo bai hanka sartuko duzu eta kar, kar, kar...

Ikusi arte jendea

Idoia B2 8-10 A

Unknown erabiltzaileak esan du...

Kaixo lagunok!

Egia esateko, guztiok gure bizitzaren momentu batean hanka sartu genuela. Momentu horretan siuraski, lotza handia emanten zitzaidan baina denbora pasa eta gero ahaztu genuen gertaera. Batzuetan ikasten genuen eta saiatzen gara ez errepikatzeko, horrexegatik, nire iritsia da, akatzetik beti ikasten da.

Ikusi arte
Pili B2 6-8

Anonimoa erabiltzaileak esan du...

Kaixo, nire kasuan ez egunero baina momentu askotan hanka sarrtzen duut eta lotsa asko sentitzen dugu, baina ekintza horiekin gero eta gogorra egiten zara. Jende asko gehiegi hitz egiten du eta hori da hanka sartzea

Ibai Chasco B1

Anonimoa erabiltzaileak esan du...

Hanka sartu duzun eguna gogoratzeko ezinezkoa da. Lan eginez batzuetan egin dut. Esate baterako, ez erabiltzea esaldi eta konzeptu batzuk bezeroen aurrean. Asko kostatzen zait hori egitea. Engainatu ari naizela pentsatzen dudalako.
Gogoratzen dut egun batean inkestak telefonoz egiten. Askota, Eusko Jaurlaritzarentzat egiten dira. Boto-asmoa jakiteko erabiltzen dute. Nire txandaka bietatik hamarrak arte zen eta gauez oso zailak dira inkestak egitea. Gizon batek, deitzerakoan, galdetu zidan pentsatzen banuen ordu horietan ondo zegoen etxe bati deitezea. Noski, nire erantzuna zen ezetz. Horregatik, inkesta bukatu gabe geratu zen eta nire egindako inkestaren zerrenda txikiagoa.

MF B2

idoia,B2-fidel erabiltzaileak esan du...

Kaixo lagunok!

Egia da ,egiten duenak hanka sartu ahal du,egiten ez duenak,berriz,inoiz ez.Dudarik gabe,bizitzan zehar,denok behin baino gehiagotan okertuko gara.Esan behar dut,nik askotan okertzen naizela,baina, hanka sartzen dudan bakoitzean beti zerbait ikasi dut.Batzuek eskarmentuko dute eta beste batzuek oker bera berriz errepikatuko dute.Horrela da bizitza .
Barruko zer edo zer pozten zaigu ondokoak kale egiten duenean.Txarrak gara? ez dut uste denok txarrak garenik.Esango nuke,pozten gaituena besteak gu bezala okertu ahal direla ikustea dela,gure burua lasaitzeko.

Anonimoa erabiltzaileak esan du...

Kaixo lagunok!

Nire kasuan, askotan hanka sartzen dut. Gaineran nire lagunekin edo nire familiarekin, gehiago hanka sartzen dut, uste dut haiekin ez dut asko pentsatu zer esan dudala, horregatik hanka sartu dut.

Hala ere, lanean nagoenean kontuz ibiltzen naiz eta nire ustez inoiz sartzen dut hanka lanean.

Javi B1-Idoia

Anonimoa erabiltzaileak esan du...

kaixo jendea,

lehenik eta behin, testuarekin ados nago. Jende askok kritikatzen du eta kritikatzea oso erraza dela baina egitea edo behintzat saiatzea ez dela hain erraza uste dut. Jende askok kritikatzeko joera dauka eta ez dira konturatzen imporanteena saiatzea dela. Kasu honetan,ez dugu kasurik egin behar azkenean gizakiok gara horregatik okertzea ondo etorriko zaigu okerretatik ikasteko eta hanka berriro ez sartzeko. Bestela, inoiz ez gara konturatzen zer egiten dugun txarto.
Nire kasuan adibidez hizkuntzak ikasten ditudanean ,egunero okertzen naiz eta okerretatik ikasten saiatzen naiz. Bukatzeko, hanka sartzeak beldurra ematen badizu, ez kezkatu denoi gertatzen zaigu eta. Ondo izan!

Eneko B2 6-8 Fidel

Anonimoa erabiltzaileak esan du...

Kaixo lagunok:

Gaur egun gero eta txarragoak gara, bai denok, baten batek esaten badu ezetz gezurra da. Gutxienez behin gure bizitzan txarrak izan gara, batez ere ikastolan, ez zenuen gogoko ikaskide edo irakasle batekin, pozten zenuen zerbait txarto edo okertzen egiten zenuenean. Nahi genuen edozein momentuan hanka sartzea edo akatsen bat egitea, honela hobeto sentitzeko geure buruarekin eta haien malurretik barre egiteko. Baina ene jainkoa guri gertatzen bazenigu…

Nire ustez gero eta geurekoiagoak garela, guri dena ondo ateratzen bazaigu eta gure bizitza ondo badoa boz axola besteen arazoa. Normalean ezezagun bati ez diogu laguntzen eta gutxiago ez dugu gogoko pertsonari, egia da salbuespenak daudela beti bezala eta jende bihozbera dagoela, baina oso gutxi.

Gaia aldatuz, nire hanka sartuko eguna kontatuko dut, gogoratzen dudana zeren eta duela asko pasatu zen. Ikaskide batek esan zidan gau horretan beste ikaskideen etxean jai bat egingo zela eta joateko gonbidatu zidan. Garai hartan etxera bueltatzeko ordua neukan eta nire amari esaten banion jai batera joango nukela ziur aski ez nintzateke utziko, orduan gezur txiki bat esatea erabaki nuen. Esan nion zinemara joango ginela eta ikusi nahi genuen filma oso berandu hasiko zela, orduan pixka bat beranduago etxera bueltatzea ustea. Nire ama asko pentsatuz gero beranduago heltzea hutsi zenidan.

Oso pozik joan nintzen festara eta primeran pasatu nuen nire klasekideekin, kezkarik gabe. Etxera heldu nintzenean nire ama sukaldean zegoen itxaroten oso haserre esan zidan ea bera leloa zela uste banuen eta zergatik esan nion gezur hori, ama batekin aurkitu zen eta festarena kontatu zion. Momentu hartan ez nekien zer egin….non sartu…

Beno espero dut nire historioa gustatzea eta asko ez aspertzea…

Hurrengora arte, ondo izan.

Sara B2 Fidel