Udaro begiak urratuta eta hatz erakuslean min
handia izaten dut. Ez naiz, horitu gabe, udan japoniar bihurtzen den bakarra.
Kanpora joan eta klik eta klik egiten ematen dut eguna eta batzuetan gaua.
Ikusten dudan guztia gorde nahi dut, nire disko gogorrean lekurik egongo ez
balitz bezala. Den-dena istant batean harrapatu eta gorde egin nahi dut betiko.
Orain egiten dut hori, lehen leku askotara
joan eta ez nuen argazki bat ere ateratzen. Ez nuen gogoko eta momentua
disfrutatu behar nuela uste nuen, sentsazio guztiak sentsu guztiekin eta ez
argazki makinaren objektibotik. Baina, argazki-makina digitalak asmatu zituztenetik
dena oso desberdina da. Kamara bat lepoan eta beste txikitxo bat gerriko
aldean, horrela ateratzen naiz hoteletik.
Lehen barre egiten nien argazkiak egiten postura
arraroak hartzen zituztenei eta orain neu naiz lurrean etzanda plano hobea
eduki nahi duen edo belauniko monumentu guztiak adoratzen dituen lehenengoa. Ez
dut ulertzen, baina egia da. Makina batek aldatu egin nau, ez naiz lehengoa.
Eta zuek, makina batek aldatu zaituzte? Zein? Zergatik?
23 iruzkin:
Nik antzinako makinekin arazoak edukitzen nituen: argazki-filma txarto ipintzen nuen eta gero argazki beltzak ateratzen nituen, argazki-filma asko ekarri behar nuen... baina azkenean beti argazkiak neuzkan. Oso hunkigarria zen argazkiak errebelatzea eta biltzea!
Orain, makina modernoekin bat, bi, hiru... askotan ateratzen dituzu argazkiak eta inoiz ez zaude konforme. Gainera, bidaiatik bueltatzean, laurehun argazki edo gehiago dauzkazu eta beti gordetzen dituzu ordenagailuan, normalean inoiz ez errebelatzen dituzulako.
Egia esateko, makina modernoek argazki onenak ateratzen dituzte, baina aldi berean denbora gehiago galtzen duzu makina prestatzean eta argazkia ateratzean.
Orduan zer? Ni saiatu naiz bidaia egitea kamera gabe, baina azkenean ezinezkoa da gogorapenak edukitzea nahi duzu.
atalia
Nik antzinako makinekin arazoak edukitzen nituen: argazki-filma txarto ipintzen nuen eta gero argazki beltzak ateratzen nituen, argazki-filma asko ekarri behar nuen... baina azkenean beti argazkiak neuzkan. Oso hunkigarria zen argazkiak errebelatzea eta biltzea!
Orain, makina modernoekin bat, bi, hiru... askotan ateratzen dituzu argazkiak eta inoiz ez zaude konforme. Gainera, bidaiatik bueltatzean, laurehun argazki edo gehiago dauzkazu eta beti gordetzen dituzu ordenagailuan, normalean inoiz ez errebelatzen dituzulako.
Egia esateko, makina modernoek argazki onenak ateratzen dituzte, baina aldi berean denbora gehiago galtzen duzu makina prestatzean eta argazkia ateratzean.
Orduan zer? Ni saiatu naiz bidaia egitea kamera gabe, baina azkenean ezinezkoa da gogorapenak edukitzea nahi duzulako.
atalia (hau da onena)
Niri argazkiak ateratzea asko gustatzen zait,baina lehen argazki hobeak ateratzen nituen.Kontu eta pazientzia gehiago nituen,ondo koadroan sartzen nuen,adi egoten nuen argitan eta abar.Orain,ordea,argazki-makina digitalaz,argazki asko ateratzen ditut,batzuk ia begiratu gabe.Gero etxean,ordenagailuan begiratzen ditudanean konturatzen naiz ehun argazkiko,bakarrik hamar edo balio dutela.Baina orain ez dituzu guztiak inprimitu behar eta hori abantaila da.
Lehengo egunean,nire kamara zaharra garbigunera botako nuen beste traste batzuekin eta konturatu nintzen barruan argazki-film bat zegoela.Gogo handia daukat zer dagoen jakiteko!
Makina modernoak oso onak dira baina lehen ilusio handia nuen argazkiak jasotzen nituenean.Orain hori galdu da.
Izaskun (Gurutzeta)
Niri argazkiak asko guztatzen zait eta argazkiat ateratzea guztatzen zait ere.Nik makina oso ona daukat ,argazkiak oso ona ateratzen ditut.Denara argazkiak ateratzen ditut.Aribidez eguraldi ona egiten badu,mendira joaten naiz eta argazkiko makinarekin argazkiak ateratzen ditut.Gero etxean ordenagailura pasatzen nizkien.Batzuetan photoshparekin argazkiak kompontzen nizkien.etorkizun ikastaro bat egin behar izango dut hobetzeko.
jose cruces(b1)
Orain dela urte batzuk, makinak ez ziren hain modernoak, gainera dendara joatean eta argazkiak hartzean diru asko gastatzen genuen.
Orain argazki asko egiten genuen, gehiegi uste dut. Hau dela eta, ez dakigu momentu hori disfrutatzen ezta sensazio guztiak hartzen ere.
Orain argazki gutxiago egiten dut, nekatuta nago eta. Batzuetan ez daramat makinarik eta irudimenak buruak gordatzen saiatzen naiz, nahiz eta zailagoa izan.
EDU
alberto631978
Ez naiz argazkilaririk onenetarikoa baina edonora joaten naiz makinarekin.
Betidanik gustatzen zait argazkiak ateratzea, batezere gero ez zaidalako gogoratzen zer ikusi dudan, oporretan adibidez.
Gaurko makinekin oso erreza da argazki onak ateratzea, bakarrik automatiko jarri behar duzu eta kitto, beste aldetik telefono mugikorrek ere dute makina bat barruan, eta ateratzen ditu argazkiak makinak bezain ondo.
Edozein lekuetan ateratzen ditut argazkiak eta edozer gauza, baina orain gehien ateratzen dudan nire umea da , momentu honetan 1200 argazkiak ditu beharbada asko dira bai, baina urteak pasa eta gero oroitzapen polita izango da berarentzat
Asko gustatzen zaizkit argazkiak, batez ere, paperean. Argazki digitalak politak dira baina hainbeste egiten dugunez, azkenean inoiz ez dugu ikusten, ordenagailuan ipintzen ditugu eta han geratzen dira.
Argazki-albumean argazkiak ikustea nahiago dut, eta pena ematen dit ohitura hau galtzea.
Album asko dauzkat txikitatik urte gutxi arte, baina orain, argazkiak ordenagailuan daude eta inoiz ez dut aurkitzen momentua paperean ateratzeko, behintzat, gehiago gustatzen zaizkidanak.
Yolanda V
Kaixo,
Beno, oporretan egoten naizenean, bai baina, argazki-makinak ez nau aldatzen, neu aldatzen naiz. Leku eder bat ikusten dudadenan, bi mila argazki ateratzen ditut, eta gainera, leku berezi batean bilatu behar dut argazkiak ateratzeko. Beti nire emazteak oporretan argazkiekin nire burua galtzen duela esaten dit, eta arrazoia izaten du. Argazki guztiak kameran sartzen ez direlako, oporretara joateko ordenagailua eraman behar izaten dugu. Etxera itzuli garenean milak eta milaka argazki izaten ditugu, eta horregatik, gure familiak ez ditu argazkirik ikusi nahi izaten.
Josean B1
Ez zait asko gustatzen argazkiak egitea baina gero beti ikusi nahi ditut. Normalean bakarrik oporretan argazkiak egiten ditut eta pixka bat aspertzen naiz asken egunetan.
Uda honetan Erroman egon nintzen eta mila argazki egin nituen, beno nik bakarrik ez, gehienak nire bikotekideak egin zituen. Beti oso astun ipintzen da niri esaten: orain ipini hemen etxe hau ateratzeko eta orain hor beste gauza hori ateratzeko eta ni azkenean kokoteraino bukatzen naiz.
Berak bere lanean argazkiak atera behar izaten ditu eta oraindik ez dakit nola ditu gogorik oporretan argazkiak agiten jarraitzeko.
c.p.
Oro har, argazki makina digitalek aldatu egin gaituzte. Nik orain lehen baino argazki gehiago egiten dut, erosoagoa eta merkeagoa delako.
Lehen, bidai bat egiten nuenean argazki gutxi egiten nuen. Itzuli ostean errebelatu behar nuen eta hori desabantaila bat zen. Gainera batzuk txarto eginda zeuden eta ezin nuen aukeratu! Osorik errebelatu behar nuen!
Orain, argazki asko egiten dut, guztia gorde nahi dudalako. Kanpoan ez ezik hemen ere argazkiak egitea gustatzen zait. Adibidez, jai batean argazkiak egiten badituzu, gero oroipen bat edukiko duzu eta uste dut hori polita dela!
Dena den, gaur egunean moda bat da. Batzuetan, kamera baduzu ere, objetiboak edo beste gauza batzuk nahi dituzu. Fotografiari buruzko ikastaro asko antolatzen dira. Denok argazki onak eduki nahi dugu eta gehienetan ez da hain erraza! Horregatik, nik ikastaro bat egin nahi nuke! Baina argazki-makina digitalez errazagoa da. Argazkia ikusi ahal duzunez, berehala errepikatu ahal duzu.
Denok kamera bat daukagu eta eskuko telefonoan argazki asko daramagu eta noski! Gehien gustatzen zaiguna erakustea da. Nire ustez ikusten dugun guztia erakutsi nahi dugu, itxura egitea asko gustatzen zaigulako eta hori penagarria da! Batzuetan ez gara momentua disfrutatzen eta erakutsi nahiago dugu.
Nahiz eta argazkiak gustatu, batzuetan betebeharrak bat dirudi. Gaur egunean, bidai bat egiten baduzu, argazkiak edukiko dituzu. Eta nola ez? Interneten ipiniko dituzu eta lagunei erakutsiko dizkiezu!
Nuria b1
Nik nahiko kamara ona daukat, eta aurten kurtso bat egin dut erabiltzeko. Hala eta gustiz ere, nire semeak jaio direnetik ez ditut argazki asko ateratzen oporretan. Normalean beraiekin disfrutatzea nahiago dut eta nahi dudan ateratzea haiek dira, eta edozein momentutan egin ahal dut.
Egia da kamara digitalekin errazagoa dela argazkiak ateratzea baina nire ustez, inoiz ez ditugu hain gutzi erakutsi gure argazkiak. Bai, interneten bidez, picasaz edo, egin ahal dugu baina niri gehien gustatzen zitzaidana beste pertsona batzuekin ikustea zen eta orain ia ezinezkoa da, argazki gehien dauzkagu eta.
Betidanik argazkiak egitea asko gustatzen zait. Lehen bidaietan bakarrik edo une berezietan egiten nituen, argazkiak errebelatua oso garestia zelako. Argazki dendara eraman nituen eta ikusteko irrikan nengoen. Normalean familiaren edo lagunen artean ikusi genituen eta une dibertigarriak ziren; nahiz eta kopia egin arazo nahasia zen.
Lehengo argazki makina digitala oparitu zidatenetik, hamaika argazki egiten ditut pentsatu gabe. Orain ez nago argazki ikusteko irrikan, normalean txartela bete zaintzen dut eta gero ordenagailura pasatzen ditut. Presaka ibiltzen naizen, ordenagailuan karpeta sortzen dut eta beste unean ordenatuko ditudala esaten dut. Konturatzen naizenean denbora luzean konponduz egon behar izaten dut.
Areago argazki makina eramatea ez da beharrezkoa. Telefono mugikorraz argazkia politak atera daitezke eta edozein momentuan argazkiak ateratzen ditut. Horrela, nire ordenaren arazoa konplikatu egin da, telefonotik argazkiak ateratzeak alfertasun handia ematen ditut.
Argazkiak ordenagailuan daude, ez ditudalako paperean pasatzen. Nostalgia sentitzen dut, une on horiek argazki-albuma ikusiz, argazkia ukituz galdu egin ditut; ordenagailuan ikustea ez delako gauza bera.
Nahiz eta teknologia berriak aukera asko ematen dizkiguten; antzinako argazki makina nahiago dut.
Lorena
Niri asko gustatzen zait argazkiak ateratzea. Kurtso batzuk egin ditut eta normalean gure lagunekin joaten garenean asteburuetan neu naiz argazki makinarekin egoten dena.
Baina gauzak asko aldatu dira . Orain dela urte batzuk nik nire argazki makina eramaten nuen eta argazki bakoitza artatzen nuen, errebelatutaz pentsatzen nuelako eta dirutaz ere bai. Gero, neure erritua bizi izaten nuen: dendara joaten argazkiak errebelatzeko, argazkiak ematen zizkidaten eguna itxaroten eta gero albuman ezarritzen.
Orain dena osoa galduta dago eta ezin dugu ezer egiten. Nire argazkiak ordenagailuan daude eta inoiz ifusten ditut. Zure lagunekin albuma ikusten gizarteko egintza galdu da ordenagailuetan euki dauzkagulako argazkiak.Magia hori etsi-etsian oroitzen dut.
henar.
kaixo!
Nire kasua kontrakoa da. Lehen beti etxetik irteten nintzenean poltsikoan argazkiko makina eramaten nuen. Beti, eta gainera, asko argazkiak ateratzen nituen. Asko gustatzen zitzaidan argazkiak ateratzea. Baina, ez dakit zergatik, oso makina ona erosi nuen eta erabiltzeari utzi nuen. Agian ez dakit nola erabiltzen duen eta da.
Orain dela hiru urte New Yorkera joan nintzen eta han nire aitak makina ona erosteko konbentzitu zidan. kasua egin zidan han oso merkeak direlako. Orain bi makina dauzkat eta ez dut erabiltzen bat ere, bakarril bidaia egiten dudanean.
Baina, badakit, makina ez banu, makina ona bat nahiko nukeela.
Lara (Gurutzeta)
Nire bizitza aldatzen zaidan makina, eskuko telefonoa izan da.Badakit ahozabal pixka bat naizela, baina telefono mugikorrak bakartasunara bultzatu dit.
Gure seme-alabei, norbaitekin hitz egiten ari garenean, itxaron behar dutela elkarrisketa amaitu arte irakasten diegu.Baina pertsona batekin hitz egiten ari naizenean eta dei bat jasten du,barkatu esaten du eta eranzten du.Whatsapp,momentu bertan erantzun behar dute,itxaron barik.Telefono mugikoren dei guztiak bizitzaz ala heriotzaz dira?.
Edozein lagun-taldetan, nirea ere bai,elkarrisketa batzuetan estabaidatzen amaitzen da.Ez dira borrokak,ideiaren trukea baizik.Edozein tontakeria gauza ona da estabaida ona hasteko.Ez dakit,esaterako,bakalao gezatzeko zenbat ordu behar da?.Denbora luzean,lehen,honi buruz hitz egingo ahalko genuke.Baina orain galdera egin ondoren,azkar batek bere mugikorra sartzen du, interneten erantzuna bilatzeko eta dena amaitzen da.
Baina niretzat okerrena da, talde batekin nagoenean eta denak whatsappk bidaltzen ari dira, nik hormara finko begiratu bitartean.Azkenean eskuko telefonoak beren polsikoetan gordetzen dituzte.Orduan ni, tolesgabea, elkarrisketa bat hasteko esaten du,esaterako:Dirudienez, bihar euria egingo du.Jainkoa!!,denak berriro bere poltsikoetatik mugikorra sartzen dituzte niri eguraldi informazioa emateko.
Uste dut gizarte honetan estalduraren kanpoan nagoela.
I.V.
Hasieran, analogikoak digitala irabazten zuen baina orain dela 7 urte bataila hau digitalak irabazi du. Antzinako makinak argi handia zeukan eta argazkiak oso politak irteten ziren baina bakarrik hogeita hamasei argazki atera ditzakegu eta gainera argazki txar bat ateratzen zenuenean errebelatu arte ez zenuen ikusten. Hau aldatu zen digitalarekin. Orain argazki guztiak ikusten dugu egiten dugunean eta bat txarto irteten bada, beste bat edo beste bi egiten dugu.
Jende asko esaten du ez zaiola gustatzen digitala ez duelako paperan baina hori konpontzen da argazkiak imprimatzen edo albun hoffman egiten. Ikusten dudan arazoa eskuko telefonoa da. Nahiz eta oso erosoa izan argazkiak berarekin ateratzea, normalean han geratzen da eta inoiz ez dugu ordenagailura bidali ezta inprimitu ere. Uste dut hori gertatzen dela eskuko telefonoren kalitatea oso pobrea delako.
Bai, nik argazki asko egiten ditut eskuko telefonotik baina jendea guztia esaten duenez oso azkarra eta erozoa da...
David C.
Niri argazkiak ateratzea ez zait gustatzen. Ni makinekin oso txarra naiz eta horregatik ez daukat, hala ere, nire bikotea beti argazkiak ateratzea agoten da. Udan ez dakit baina ehun edo gehiago nirekin ateratzen zuen eta ni azkenean nekatuta eta aspergarria nengoen argazki bat ateratzen zuen bakoitzean eta, ni argaskian egotea behar nuen, horregatik ez dut nahi makinarik.
V.B A2
Niri ez zait halakorik gertatu. Azken urteotan teknologiak sortu duen tresnarik ez dit ezer aldatu, ezta sakelekoak ere. Hala ere, neuk ere badaukat teknologiarekin zerikusia duen ahultasunen bat. Nire kasuan telebista da, tresna berritzat hartu ezin ez badugu ere. Nirea aztertzeko modukoa da. Telebistan ematen duten gehiena zaborra hutsa dela uste dudan arren, tresna “samurra” dela iruditzen zait, bakartasuna arintzen didalako. Zergatik duen telebistak halako eragina nigan, eta ez liburuek edo irratiak, atsegin baditut ere, misteriotsua da niretzat. Oso gustuko dut irakurtzea, baina ez dit laguntzen goibel nagoenean; telebistak, ordea, nire gauzetan pentsatzea eragozten dit. Senezkoa dela pentsatzen hasia naiz, pantaila batean jendea ikusteak lagunduko bailidan.
Ana Pi.
Argazkiak ikustea asko gustatzen zait, uste dut modu polita dela gauzak gogoratzeko. Normalean, bidaia egiten dudanean ez zait asko gustatzen egiteak, nahiago dut gauzak ikustea baina askenean, beti egiten ditut argazkiak bestela nirekin egotea egiten ditu. Beste aldetik, nire lagunei jaia joaten garenean argazkiak ateratzea gustatzen zaie eta niri ez zait argazkiak agertzea gustatzen, horrela nik argazkiak ateratzen didtut.
Orain kamarak asko aldatzen ditu eta argazkiak ere bai, kalitateagoak dauzka. Nire lehenengo kamara digitala zen baina ez zuen ondo ateratzen, orain, berriz on bat daukat eta argazki politak ateratzen ditu, horrela guztia gordetzen edukitzen dut.
A.D B1
Orokorrean makina argazki modernoak oso onak dira. Merkatuan eredua asko dago eta argazkiak atera ditzakezu mugarik gabe. Gainera ordenagailuan eta disko gogorrean haiek gordetzea aukera daukazu.
Nire ustez asmakizun ona da. Orain seguraski zuhaitzek eskerrak eman dizkitute papera aurreztu dugulako.
Batzuetan nahiago dut bakarrik momentua gozatzea argazki barik baina azkenean bete erakaki dut argazkiak ateratzea etorkizunean oroipenak gogoratzeko.
Niretzak paisaiak politak edo familiaren argazkiak onenak dira eta interneten bidez bidaltzen duzu argazkiak oso azkar.
Yolanda G.
Niri ez zait batere gustatzen argazki kamarak.Oporretara joaten naizenean ez dut inoiz argazki bat egiten.Arrazoia ez dakit.
Nire ustez,gaur egun,kamara modernoz baita eskuko telefonoz ere bai argazki askok egin ahal dira.Horregatik,jendea soratzen da eta argazki gehiegi egiten du.Gehienetan sentsurik gabekoak.
Gainera niri argazki bat ateratzen ba didate beti txarto ateratzen naiz eta haserretzen naiz.Beraz,norbaitek argazkiak ateratzen badago nik ihes egiten dut.
Amaia.Gurutzeta.
Ni ez naiz argazkizalea baina makina batek aldatu ahal izatea egia da. Etxetresna elektriko txikiak ni aldatu nau. Ile-lisaburdina da. Nire ilea izurra da eta egunero berarekin borroka egiten dut orrazteko. Lehen ile-lehorgailua asko erabiltzen nuen, lehenengo ilea lehortzeko eta gero lisateko ile-eskuilarekin. Nire ilea oso errea egoten zen eta askotan ileapaindegira joaten nintzen. Beraz diru asko gastatzen nituen. Pasa den urtean oso ile-lisaburdin ona oparitu zidaten. Hasieran nire ileak gehiago erreko lukeela pentsatu nuen baina ez zen horrela izan. Denbora gutxian nire ilea orrazten eta lisatzen dudanez, ileak orain lehen baino gutxiago erretzen du. Baina zerbait gertatu du. Ezin naiz etxetik ateratzen ilea lisatu arte, goizean, arratsaldean edo gauean. Ileapaindegira gutxiago joaten naiz baina denbora asko behar izaten dut etxetik ateratzeko eta argi gehiago gastatzen dut. Eta produkto bat erosi behar izan dut ilea babesteko.
Argazkiak ateratzeaasko gustatzen zait. Orain dela bi urte ikastaro bat egin nuen argazkiari buruz eta gauza asko ikasi nituen. Batzuetan mendira, hondartzara...joaten naiz nire kamarekin. Gero nire ordenagailuan sartzen nietan eta txarto dagoen argazkiak ezabatu egiten ditut. Behin lehiaketa batera hiru argazki bidali nituen baina ez nuen irabazi.
Bi argazki-makina dauzkat: analogikoa eta digitala. Ahal dudanean biak nirekin eramaten naiz. Argazki-makina analogikoarekin egiten ditudan argazkiak denda batera eramaten ditut errebelatzea eta beti batzuk txarto daude. Baina argazki-makina digitala desberdina da. Txarto dauden argazkiak ezabatu egiten ditut eta ez dut dirua galtzen.
Bidaia bat joaten naizenean beti digitala eramaten dut, makina handia da baina bere argazkiak harrituta utzitzen zait.
Maria B1
Argitaratu iruzkina