Duela gutxi agur esan genion urte zaharrari eta, askoren ustez, milurteko lehenengo hamarkadari. Azken hamar urteotan gauza asko eta asko pasatu dira, onak eta txarrak, alaiak eta tristeak, harrigarriak, hunkigarriak, … Baina hamarkada honetako berria aukeratzen badugu, dudarik gabe, Ameriketako Estatu Batuetan iraileko hamaikan izandako atentatua izango da.Urte asko pasatu dira, baina oraindik ditugu buruan egun hartako gertaeraren irudiak eta zertan ari ginen dorre bikiak erortzear zeudenean. Gu, adibidez, Korte Ingelesean geunden laster ditxosozko lurreko telebista digitalaren erruz (LTD-TDT) aldatuko dugun telebista erosten.
Imajina ezazue zer izan zen hura hamaika telebistatan. Gero, jatetxe italiar batean bazkaldu genuen eta etxera joan ondoren telebista berria instalatu eta pantailaren aurrean eman genuen arratsaldea aho bete hortz.
Eta zuek, zertan ari zineten egun hartan?
Oharra: egun hartan zer egin zenuten gogoratzen ez baduzue, kontaguzue zein izan den, zuen ustez, hamarkada honetako gertaerarik sonatuena.
22 iruzkin:
Nik, bai gogoratzen dudala. Egun hartan zer egin nuen gogoratzen dut. Irailero nire lanean beti bezala, udako kanpaina saltzen hasten nuen. Gertatutakoa entzun genuenean denda batean nengoen bezero batekin, hasieran ez ginen konturatu atentatua hain izugarria izango zela, baina gero etxera heldu nintzenean, telebistako irudiak ikusten, hildakoak milaka zeudela entzuten eta atentatuaren xehetasunak jakinez, gero eta izututa geratu nintzen. Zoritxarrez ez zen mota honetako azken atentatua izan.
bbb
Hori da ez ahazten duzuen berri bat. Gauza horiek bakarrik filme batean gertatzen direla pentsatzen duzu. Egun hartan lan egiten ari nintzen eta irratia ipinita zegoen. Nueva Yorki buruz hitz egiten zuten.Hasieran zer pasatzen den ez nuen ondo ulertu. Gero etxean telebistan ikusi nuen. Hura egin zuten jendea oso ero-eroa zeundela pentsatzen nuen.
Soraya
Nik gogoratzen dut zer egin nuen egun hartan , lan egiten ari nintzen , eta estatu batuetan atentatu bat egon dela lagunkide batek esan dit , nik ez nuen hainbeste jende pensatu hilda zegoenik , baina lana eta gero telebista ikusi nuen eta kanal guztietan albiste hori ematen ari ziren .
irudiak nahigabe asko eman zitzaizkidan , jendea oso urduri zegoen eta inork zekien nork egin zuen atentatu hori .
Jose
Egun hartan Alikanteko hondartzan nengoen eguzkia hartzen.Nire irratia piztuta zegoen eta berehala berria entzun nuen.11a irailaren zen eta bi hegazkin koskatu zituen New Yorkeko dorreak.Harrituta eta izugarri nengoen.Hasieran txantxa zela pentsatu nuen eta berehala atentatua izan zela esan zuten.Nire gauzak jaso nituen eta oso azkar etxera abiatu nintzen nire lankideak deitzeko.Datorren egunen nire oporrak bukatu ziren eta Bilbora hegaldia hartu nuen.Gogoratzen dut bidaiariak oso serio joaten zirela.
vh
Bai jakina, gogoratzen dut zer gertatu den egun hartan.
Lan egiten nengoenean eta kanpotik etorri zen jendeak kontatu genion.
Orduan interneten ikusten hasi ginen, eta bai, egia zen.
Arratsaldean, etxean, ikusi nituen teleberriak, eta ematen ari ziren irudiak, pelikula baten bezalakoak ziren.
Hegazkinak zeru-harraskarien kontra topeka, zerbait ezinezkoa zen.
Egun hartan, mundua aldatu zen.
TX.
VILLARCAYON NENGOEN NI.HAN EGITEN NUEN LAN ETA IRRATIZ ENTZUN NUEN. GERO ARKITEKTO BATENGANA JOAN NITZEN ETA HAN INTERNETEN BIDEZ IKUSI NUEN.BEIN ETA BERRIZ.
FGLEZ
Momentu horretan,irailaren 11n,nire etxean egoten nintzen,jan egoten nintzen.
Teleberri hasi duenean,ezin nuen sinestu.
Egun hori inoz ez dut ahaztuko,jendea lehiotik bota zen,nola irte ziren pertsona horiek,hauts beteta, korrika egiten zuen ez daki nora joan.
Hurrengo eguna gogoratu nuen,ikastetxea hasi nuen,eta ikastetxean bakarrik hitz egin zuten horri buruz.
Maria.L
Egun hartan ni Leioan nengoen, unibertsitatean. Etxean heldu nintzenean nire senargaiak telefonoz deitu zidan eta nik broma bat zela uste dut. Etxean irten baino gehiago telebista piztu nuen eta dorre bat erre zegoen. Bost minutu pasatu zen eta beste abioi bat beste dorrean txokatu zuen. Sinestezin zen. Filme bat iruditzen zen.
Olga G.
Nik uste dut egun hau ahaztea ezinezkoa dela gainera hedobide guztietan kazetariek egun eta ordu asko hitz egin zuten atentatuari buruz.Gogoratzen dut momentu horretan lan egiten ari nintzela eta hasieran istripu bat izan zela pentsatu nuen baina lagun batekin egon ondoren, honek esan zidan atentatua izan zela eta oso kezkatuta geratu nintzen jende asko hil zutelako.Nire ustez atentatu hau hamarkada honetan egon den albisterik garrantzitsuena izan da
Egun hori lan egin eta gero amaren etxera joan nintzen bazkaltzera, heldutakoan telebistan agertu zen dorre bat erretzen zuela eta hasieran huste nuen montaje bat edo filme berri bat zela eta pentsatu ere nola izan ziren amerikanoak, zelako realismoa! baina bat batean bigarren hegazkina topatu zuenenan bigarren dorrearekin oso harrituta geratu nintzez. Gero dorreak erori zirenean hitzarik gabe geratu nuen, ezin nuen sinezten ikusi nuena. Nahiz eta denbora pasatu den horaindik oso argi daukat gertaera.
Pili
Inoiz egun hori ahaztu ahal dut. Ni hegazkin batean nengoen. Mexicora joan nintzen oporretako hiru aste pasatzeko. Hegazkina hartu nuenean lehenengo aldia zen eta bakarrik joan nintzen.
Amsterdam-ean eskala egitea eta gero, hegazkina itzuli zen Amsterdam-era. Nik ez nuen ezer ulertu. Oso izututa nengoen! Amsterdam-eko aireportura berriro heldu nintzenean, telebistan atentatuaren buruz irudiak ikusi nituen.
Aireko espazioa itxita zegoen eta ezin nuen beste hegazkin bat hartu. Amsterdam-eko aterpe batean gaua pasatu nuen eta hurrengo egunean aireportura joan nintzen hurrengo hegazkinaren leku bat itxaro izatera. Azkenean, leku bat lortu nuen eta Mexicora heldu nintzen.
R. Gomez
Gogoan dut egun hura, zoritxarrez. Etxera heldu nintzen unibertsitatetik, eta egunero bezala, telebista aurrean nengoen bazkaltzen. Irudi horiek betirako izango ditut nire buruan
Egun hartan etxean egon nintzen gaixorik nengoelako. Goiz osoa pasatu nintzen telebita ikusten. Ez genekien atentatua zela baina eguerdiko albisteak ikusten ari nintzenean, bat-batean Joaquin Pratsen atzetik bigarren hegazkina zuzen joan zen bigarren dorrera. Orduan, justu momentu hartan, konturatu nintzen atentatua zela. Gero ikuspegi gogorrak ikusi behar izan genituen telebista eta oso zaila zen negar-puluak gelditzea. Gainera, nire etxean, oso kezkatuta geunden nire ahizpa bidaiatzen ari zelako eta ezin genuelako berarekin hitz egin; bakarrik zegoen, leku ezezagunetan, ingelesez hitz egin gabe, aireportu batean eta bere bidaia jarraitu ezin gabe...
Vanessa G.
Berria entzun nuenean, hasieran pentsatu nuen ez zela erreala. Ezin izan nuen gertatukoa sinestu, hainbeste jende hildakoak. Bestalde, lehenengo mementoan komunikabide guztiek atentadoari buruzko informazioa eman ziguten.
Ana
Irakurtzen dudan liburua "tangoak ezdu amierarik" deitzen da. Hasieran asko kostatzen zitzaidan irakurtzea eta ezer ez nuen ulertzen.Orduan oso poliki aurreratzen nuen orri bakoitza hiru aldiz irakurri behar nuelako. Orain errazago iruditzen zait eta gainera, interesgarria dela uste dut. Zirko baten pertsonaiei buruzkoa da argumentua eta oso gertaera atsegina pasatzen zaie.
Pantzo deitzen den pailasoa txorabiatu egiten da fokoak ikusten duenean eta eguzkiko betaurrekoak erabiltzen du eta bezalako istorioak.
M.C.
Ba nik gogoratzen dut zer egin nuen egun hartan: telebista ikusten ari nintzen, Friends seriea, eta iragarpenetan, kanala aldatu nuen eta ikusi nuen cnn-an eraikin bat sutan zegoela, baina ez nekien zein den. Gero entzun nuen lehenengo hegazkinaren buruz eta flipatu nuen. Baina ez nuen ikusi nola bigarren hegazkina jo zuen. Baina gogoratzen dut arratsalde osoa pasa nintzen telebista ikusten, horrela ikusi nuen dorreak erortzen. Eta azterketa bat nuen hurrengo egunean!
Gogoratzen dut, noski, zer egiten ari nintzen egun honetan. Lan egiten ari nintzenean, norbaitek, kamioi-gidari batek uste dut, esan zigun istripu bat izan zela hagazkin batekin. Gero interneten sartu ginen gehiago esagutzeko. Lan bukatu eta gero, nire etxerako bidean, bigarren hagazkinaren gertatuta kotxearen irratian entzun nuen. Ezin nuen sinetsi zer gertatzen ari zen. Etxera joan nintzen zuzenean arratsalde osoa telebistaren aurrean pasatzeko.
Oso ondo gogoratzen dut zer egiten ari nintzen dorre bikien atentaua gertatzu zenean, patatazko arraultzopil bat bazkaltzeko, hain zuzuen ere. Izugarria izan zen, zeren eta lehenengo hegazkina jo zuenean istripu bat besterik ez zela izan ematen baitzuen. Horregatik, bigarrena ere jo zuenenan, erabat harrituta geratu ginen.
Izan ere, joan den hamarkadaren lehenengo urteak gogor samarrak izan ziren. Adibidez, Madrilgo trenen atentatua gertatu zenean neu ere hortik hurbil nengoen, baina zorionez, beste tren batean sartuta.
Bestalde, Letizia printzesaren ezkontzarena ez zen gauza makala izan.
Ana Pi.
Nik ezin ditut kendu irudi horiek burutik. Nik 16 urte nuen eta kurtsoko lehen egunak ziren. Momentu horretan, nire ikaskide bat jatera etorri zen nire etxera institutoko lan bat egin behar izan genuelako.
Niri ez zait gustatzen teleberriak ikustea beti tragediak kontatzen dituzte eta, baina nire ikaskideak konbentzitu ninduen eta telebista piztu nuen.Harrituta geratu ginen, inoiz ez genuen ikusi telebistan agertu zen irudia.
Hurrengo egunean, institutoan, egun osoa horri buruz hitz egin genuen.
LEIRE
Oso ondo egun hori gogoratzen dut. Oporretan egon nintzen. Azteartean zen , gogoratzen dut nire nebak larunbatean eskondu zuelako, eta denok nire gurasoen etxean geunden bazkaltzen. Bazkaldu bitartean telebista ikusten egon ginen eta arratzalde osoan berriak telebistan ikusten egon genuen. Ikaragarria izan zen jendea hil ikustea, gainera zuzenean.
Arantza P.
Telebistako irudiak oso gogorra dira eta beti gogaratzen ditut irudi hauek.
Egun horretan oporretan nengoen, nire herriko jaiak ziren eta han zegoen. Gu ez geunden telebistan ondoan baina nire lehengusina sukaldera joan zenean, oihu bat bota zuen eta familia osoa aulkitik jaiki ginen zer pasatu zen ikusteko. Sukaldera heltzean telebistako aurrean ipini ginen eta ezin ginen sinestu zer gertatu zen.Arratsalde osoa pasatu ginen atentatuari buruz hitz egiten.
Bai noski gogoratzen dut.Egunean lanean nengoen eta nire nagusia bere eskuak frotatzen ari zen.Bere empresak armak egiten ditu.Uste zuen guda zela.Pasada bat zen.
Ivan A
Argitaratu iruzkina