Maitasun kontuak direla eta, oraindik dut gogoan lagun-minak txikitan esaten ziguna. Berak beti esaten zuen inoiz ez zela galiziar batekin ezkonduko, ezta dirua emanda ere. Galiziarrak imitatzen ere ona zen laguna. Egia esan, ez genekien zer zeukan galiziarren kontra, baina garai hartan erabat konbentzituta zioen hura.Urteak pasata, ezetz asmatu nongo bikotekidea duen! Bihotzak ez du desberdintasunik egiten. Egun, oraindik gogorarazten diogu esaten zuena eta senarra aurrean egonez gero isiltzeko keinua ere egiten digu, lotsaturik edo hartutako erabakiaz damuturik. Batek daki!
Guztiok edo ia guztiok seguruenik inoiz esan dugu
gauza bat ez genukeela inolaz ere egingo eta egiten bukatu dugu. Honegatik edo
hargatik, patuak badu hori erreserbaturik, beren- beregiko erreserba eta
baregarri geratu nahi ez badugu hobe dugu agian “ inoiz ez …” bezalako
esaldirik esan. Batez ere, gure kontra ez bueltatzeko.
Holakorik gertatu zaizue inoiz? Edo zuen
ezagun bati? Zer? Ezin dugu “inoiz ez”
inoiz esan? Nondarrarekin ez zinateke inoiz ere ezkonduko? Zergatik?
12 iruzkin:
Kaixo lagunok!
Nire ustez halakoak guztiok egin ditugu edo pentsatu ditugu. Nire kasuan, musikarekin gertatu zitzaidan. Lehen musika askoz gogorragoa entzuten nuen eta beste genero musikal batzuk, ez hain gogorragoak, mespretxatzen nituen. Orain, berriz, lehen gustatzen ez zitzaizkidan taldeak entzuten ditut, eta batzuk besteak baino askoz gehiago gustatzen zaizkit. Nire ustez normala da arlo guztietan halakoak egitea, denboraren poderioz gustoak eta pentsaerak aldatzen baitoaz, beraz, ezin dugu "inoiz ez" inoiz esan.
Ezkontzarena lelokeria bat iruditzen zait, berdin da nongoa den neska edo mutila, garrantsitzuena bere izaera eta elkar ondo ulertzea da. Hori bai, Bermeoko neska batekin ez nuke inoiz ezkonduko, euskara hori oso zaila baita eta liskarrak berarekin grabatzekoak izango liratekeelako jaja
Beno lagunok, laster arte!
Aupa!
Gaztelanian esaera zahar batek esaten du "nunca digas de este agua no beberé", Euskeran badago horrelako bat "Gaur hitza eman, bihar haizeak eraman". Normala eta oso ohia da gure bizitzan "portaera-kode" bat izatea, baina denbora pasa ta gero, kodea jarraitzea oso zaila da, bizitzan hainbeste ustekabeko agertzen direlako. Nik saiatzen naiz horrelako kontradikzio gutxiekin topatzen, baina beti agertzen dira.
Nire bizitzako adibide bat da gidatzearena. Adin nagusiko bihurtzen nintzeneak neure buruari baietsi inoiz ez nuela kotxerik gidatuko, nire bizitzan ez zelako beharrezkoa. Urte batzuk pasa ta gero, lan bat lortzeko beharrezkoa zela ikusi nuen, eta ez nuen gidabaimena atera bakarrik, kotxea ere erosi nuen. Espero dut "nire iraganeko nik" ulertzen duela.
Orain saiatzen naiz nire bizitza kodea zorrotzegi ez izatea gutxienez horrelako kontradikziorik ez edukitzeko.
Testuaren kasu horretan eskaran dagoen beste esaera zahar erabil dezake "Maite duenari apoa izar", hau da, lehen hitza eman zenuen baina orain maitearengatik zure idaiak aldatu ziren.
Laburtzeko, esan nahi nuke da bizitzan kode bat izatea ondo dago, baina ezin daiteke izan bide fixatu bat, ibilbide baten zirrimar bat bidean aldatzeko aukerarekin baizik eta. Ezin duzu zure bizitzarako ideiak betebeharretan bihurtu, bestela ez zara libre izango zure bizitza gozatzeko.
Kaixo guztioi!
Bizitzak aldaketa handiak izan ditzake. Beraz, guztiz ados nago esaldi honekin "ez inoiz esan inoiz ez" edo esan baduzu egon prest zure "hitzak jateko"...
Adibidez, niri gertatzen zait nire seme-alabekin. Seme-alabik ez nituenean pentsatzen nuen, esate baterako, bazkaldu orduan inoiz ez niela utziko bideo bat ikusten mugikorrean baina gero...etxetik at lasai egoteko aitortu behar dut, noizean behin, mugikorra uzten diedala marrazki bizidunak ikusteko! Bai, horrela da bizitza...Errazena da iritzia ematea egoera hurbiletik tokatzen ez balitzaizu...
Ezkontzeari dagokionez, inoiz ez naiz beste norbaitekin ezkonduko...Behin ezkontzeaz aski! Beno inoiz ez esan beharrean, hobe da esatea, ez dudala uste...
Olga B2Fidel
Unai B1 zortzietatik-hamarretara
Kaixo lagunok!
Gaur nire familiari buruz hitz egingo dizuet…
Nire ama errioxako batekin ezkondu zen. Nire ama Orozkokoa zen, eta bere familia oso nazionalista zen. Nire aitite hogei ta hamar urteekin eta lau seme-alabarekin gerra zibilera joan zen. Zelako mugida! Nire amama ez zen joan nire gurasoen ezkontzara eta urte asko hitzegiteko asmorik gabe… Baina eguna heldu zen. Hogei ta hamar urtez eta gero, eta apurka apurka, nire amamak nire aitaren balioak ikusi zituen eta bat batean bere suhi onena bihurtu zen. Izugarri kostatu zitzaion, baina azkenean konturautu zen. Zelako buru gogorra! Nire aita, Felix deitzen zen eta nahiz eta urduri izan pertsona oso ona zen, behintzat zorigaitzak egonarriz eramaten zituen.
Nire izeko udan oporretan joaten zenean, nire amama egun batzuk gurekin Argoñosen ( Kantabriako herri bat) ematen zituen, eta beti entzuten zen: Felix maitea, goazen hondartzara!, Felix maitea, buelta bat ematera! Eta Felix maiteak beti bere desio guztiak konplitu zituen. Orduan Felix hoberena zen. Kar, kar. Nire aita izango banintz, beste gauza bat izango litzateke! Bueno, seguru nago berdin izango nintzatekela. Kar, kar.
Historio honekin, gauza asko ikasten dugu. Inoiz ez ezin duzu esan, “hau inoiz ez dut egingo”. Nahiz eta zu seguru egon. Segur aski, urte batzuk barru aldatuko zarela eta bizitzari ezberdina ikusiko diozula.Nire amamak bezala.
Bueno lagunok, hau da nire iritzia. Laster arte.
Aupa lagunok!!!
Zelako harrokeria! Nork ez du inoiz bota horrelako matxada bat? Oraindik gogoratzen dut nire punk edo alternatiboa garaia baita nire lagun taldea, “La Piara” zeritzon ganberro talde bat, kar, kar, kar edo gutxienez horrela zen Juan de Garay kalean ezagutzen gintuzten bezala. Ba bueno, esaten nuenez, garai hartan ez nuen inolako pentsamendurik eskontzeko eta beti neska-lagun batekin ateratzen nintzenean eta eskontzeari buruzko edozein galdera egiten zidanean beti erantzuten nion ez nintzela inoiz eskonduko. Baina ay ene, denbora pasatu zen eta zenbat eta urte gehiago betetzen nituen, gero eta gogo handiak nituen gaur egun nire emaztea denarekin eskontzeaz edo gutxienez berarekin bizitzeaz, eskontzea hitz handiak zirelako garai hartan kar,kar,kar.
Horregatik ezin dezakegu horrelako gauzak esan, blog honetan beste ikasle batek dioen arabera, urteak pasa ahala gure gustoak edo pentsamenduak etengabe aldatzen dira, orduan gaur egun oso ziur dauzkagun ideak, agian bihar ez dira hain ziur izango.
Badakizue, lehen eta behin pentsatu zer esango duzuen, bestela erderaz esaera batek dioenez, gorantz tu egiten baduzue zuen gainean erori daiteke.
Gero arte.
Rodri B2Fidel
Nire ustez, gauza hauek barregarriak dira. Norakoarekin jokatzera antzekoa da. Esaten duzu ez duzula inoiz zerbait egingo eta Murphyren legeak kontrakoa egineraziko dizu. Imagina ezazu zure buruari esaten:"Inoiz ez dut zuriz ezkonduko". Laguna, kontuz izan. Bi edo hiru urte barruan printsetsaren antzeko jantzita egongo zara.Eta bere lagunak han egongo dira zuri gogoratzeko. Norakoa eta etorkizuna bitxiak dira, ez ipini haiekin konfidantzarik.
MF. B1
Kaixo guztioi:
Nire ustez, ezin dugula ezetz esan inoiz , mundua buelta asko ematen dute eta ez dakigu nola amaituko garela. Batzuetan esaten duzu, eskonduko zarela eta azkenean ez zara eskontzen, horrexegatik pentsatu behar dugula egun-egunez eta etorkizuna etorriko da bera bakarrik.
Gero arte.
Marina B1Fidel.
"Arraina ahoagatik hiltzen da"
"Inoiz ez" inoiz esan behar ez dugunarekin ados nago, baina era berean "betiko" esatearekin ez nago batere ados. Denbora pasatu ahala gauzak ez ditugu berdin ikusten, beraz, denbora atzera ez doala kontutan hartuta, nik ahozabala izan beharrean erabaki baino lehen egoera aztertu nahiago dut.
Guztioi, nohizbehinka, halako batean harrapatu gaituzte, baina zorionez nire kasuan ez dira egoera larriak izan.
"Inoiz ez" eta "betiko" muturren arteko tartea nahiko zabala da gure pentsaera koka dezagun. Badirudi gakoa dela mutur batera zein bestera ez joatea oso argi ez badugu ikusten, baina hala ere, nik uste dut erabakiak arduraz hartu behar ditugula eta geroaldian behin pentsatzen genuen kontrakoa egiten badugu, orduan burumakur ibili eta etorriko dena jasan behar dugula, batzuetan bikotekiaren errieta izango da, beste batzuetan lagunen barreak etorriko dira.
Batek daki zer ekarriko digun patuak, beharbada Rapelek badaki, baina uste dut bera ere ustekabean harrapatu duela patuak.
Vicente JB 2
Kaixo lagunok,
Nire iritziz, bizitzan zehar ez da arraroa noiz edo noiz esatea "ez inoiz.. ". Hala ere, gero gure hitzak gure aurka itzul daitezke. Bizitza luzea da eta hobeto ikasten den bezala eskarmentuarekin da. Nahiz eta batzuek hainbat aldiz harri berbera gainean estropezu egin behar dute. Lagun-min batek beti esaten zuen:"inoiz ez dauka izango seme-alabarik ",eta hamar urte geroago hiru seme dauzka. Noizean behin, berba egin baino lehen ona da pentsatzea esaten dena.
Bestalde, ez zait axola nongoak diren pertsonak,baina une honetan euskara praktikatzeko nahiago izango nuke Euskal Herritako izan. Hori bai, euskaraz jakitea ezinbestekoa da,noski. Txantxa aparte, bai hemendik edo handik, garrantzitsuena da ondo osatzea elkarrekin.
Bueno laster arte,
Fidel B1E6-8
Kaixo, lagunok:
Hasteko, hitz egin nahi dut aurreitziari buruz, oraindik jendea dauzkalako asko. Jendea epaitzen du jakin gabe nola diren besteok benetan, ideia txar bat daukatelako. Gauza txar bat entzun dute eta pentzatzen dute guztiok dira berdinak. Adibidez, entzut en dute txinatar bat zerbait lapurtu duela eta orduan uste dute txinatarrak lapurrak direla.
Niri ere gertatu zait hau, aurreiritzi bat neukan ijitoarekin, entzun nuen ijito batek supermerkatuan lapurtu zuela. harrezkeroztik supermerakatura joaten nintzenean, ijito bat ikusten banuen txarto pentsatzen nuen eta badazpada beste leku batera joaten nuen. Ez zitzaidan gustatzen ijitoaren urbil egotea ezta aurpegira begiratzea ere.
Gero konturatu nintzen ijito guztiak ez zirela berdinak eta gauza oso garrantsitzua ikasi nuen honi buruz, esaera bat esaten duen moduan: “ Beltz guztiak ez dira beleak”.
Hau dena esan dut pentsatzen dudalako, laguna esaten duena gailegori buruz aurreiritzia zela, seguruenez ez zuen inoiz ezagutu gailego bati eta ez zekien nola ziren benetan. Baina ideia bat zortuta zeukan pertsona hauei buruz eta horregatik esaten zuten hori.
Amaitzeko uste dut, ezin dela ” inoiz ez” esan pertsona baten aurreiritzia duzunean, normalean pentsatzen duzuna gero ez da egia izaten eta aldatzen duzu zeneukan ideia. Baina hitz hau beste momentuetan ere esaten dugu pentsatu gabe eta gero gauza hori egiten dugu. Bizitza aldakorra da, gure pentsamendua, gustuak, etb, horregatik ezin dugu inoiz ez dugula gauza bat egingo edo esango ezin dugulako jakin zer pasatuko den.
Beno lagunok, laste arte
Sara B1
Kaixo lagunok!
Nik zure lagun bezala esan nuen nire bikotea euskaldun izan behar zela, baina urte asko ondoren andaluziarra batekin amaitu dut izateko bikote eginda. Eta nire lagunen buruetan ere ikusi dut gauza bera. Esan dute gauza asko izan behar zirela haien bikoteak, eta azkenean iritsiz aldatu dute.
Duela urte asko esaten nuen inoiz egin nituela gauza asko. Urteak pasa dira eta ikasi dut ezin dela inoiz esan, ez dakizulako ea zer bizitza ekarriko duen. Pertsonek urteekin bere pentsamenduak aldatzen dituzte eta haiek egoerak ere aldatzen dira. Horregatik nire ustez hobea da burutsua izatea iritsiak ematean.
Amaitzeko esango dut, espero dudala ez eskontzea. Nik ezin naiz leku bateko atenzio erdigunea. Baina esan dudan bezala, ez dakit zer bizitza ekarriko duen.
Hurrengoa arte lagunok
UB B2 Idoia
Egia esan, ez dakit zergatik baina badirudi guztiok baldintzatutak bizi garela gizarte honetan. Egia da halako gauzak ia-ia egunero entzuten ditugula edozein lekutan “ inoiz ez, inoiz ez nuke egingo nire amak txikitan nintzenean nirekin egiten zuen moduan” “ez, inoiz ez nuke ezkonduko galiziar batekin, ezta pentsatu ere!...” Baina azkenean, kasu batzuetan, hasieran emandako konsigna guztiak gugana bueltatzen dira berriz eta kasu honetan hasierako momentuan pentsatu duguna gure kontran ipintzeko. Eta zergatik jende gehienok jarraitzen dugu esaten “nik ez, inoiz ez” hainbesteko segurtasunarekin? Azken finean inork daki zer gertatuko litzaigukeen etorkizunari begira, ezta?
Hau ez gertatzeko hobe da ezer ez esatea, pentsatzen duguna guztiz alderantziz ipiniz gero ez damutzeko. Neuk adibidez, saiatu naiz halako gauzak ez esaten, ez dakit zergatik, lasaiago ibiltzeko? Blogari eta maitasunari dagokionez, niri bost axola dit nongoa den mutila edo neska, inportanteena bere izaera da eta bien arteko fideltasuna lortzea zentzu guztietan. Nire mutil laguna galiziakoa da, aste honetako bloga irakurtzerakoan grazia ematen didala zuek ipinitako gaia esan behar dizuet. Baina, konturatu naiz nire kasua eta blogaren dagoena ez dauka zerikusirik, inoiz ez dudalako esaten Galiziar batekin ez nukeela izango harremanik. Amaitzeko, esateko beharra daukat nire ustez, bizitzan zehar agertzen diren gauza guztiei aurrera eramateko onena izango litzatekeela pentsatzea ea egoera horrek behin eginda desabantailak ekarriko zizkigula, batez ere gero geuren burua kalte ez egiteko. Orduan laguna, saiatu ez erabiltzen “nik ez, inoiz ez” esaldia, azkenean batek daki frotagatuko genukeen!
Paula -Fidel B2
Argitaratu iruzkina